بيتوته/ " کوتاه خردمند به که نادان بلند " در متنبه کردن کساني که تنها ملاک آنها در ارزيابي افراد، ظاهر آنهاست، همچنين، در بيان شرافت و برتري عقل و دانش به کار مي‌رود.

داستان ضرب المثل کوتاه خردمند بِه که نادان بلند :

ملک‌زاده‌اي شنيدم که کوتاه بود و حقير و ديگر برادران بلند و خوب‌روي. باري پدر به کراهت و استحقار در وي نظر مي‌کرد. پس به فَراست دريافت و گفت: اي پدر! کوتاه خردمند به که نادان بلند! نه هر چه به قامت مهتر، به قيمت بهتر. پدر بخنديد و ارکان دولت پسنديدند و برادران برنجيدند. شنيدم که مُلک را در آن مدت دشمني صعب روي نمود. چون لشکر از هر دو طرف روي در هم آوردند، اول کسي که به ميدان درآمد، اين پسر بود.

بر سپاه دشمن زد و تني چند مردان کاري بينداخت. آورده‌اند که سپاه دشمن بي‌قياس بود و اينان اندک. طايفه‌اي آهنگ گريز کردند، شنيدم که هم در آن روز بر دشمن ظفر يافتند. مَلک سر و چشمش ببوسيد و در کنار گرفت و هر روز نظر پيش کرد که تا ولي عهد خويش کرد.