خراسان/ اين اصطلاح کنايه از اين است که فرد موضوعي را پيش‌بيني کرد يا از آن اطلاع يافت. اما ريشه‌ آن از اين قرار است:
قلابي را که ماهي‌گيران با آن ماهي مي‌گيرند «شست» مي‌گويند. به کاربردن واژه‌ شست درخصوص قلاب ماهي‌گيري احتمالاً به اين دليل است که شست ماهي‌گير در داخل يک سر قلاب ماهي‌گيري قرار مي‌گيرد، بنابراين  زه‌گير کمان را هم شست مي‌گويند. هنگامي که قلاب ماهي‌گيري در داخل دريا يا رودخانه در دهان ماهي گير کرد، ماهي به تکاپو مي‌افتد تا شايد خلاصي پيدا کند. در اين موقع صياد قبل از هر چيزي «شستش خبردار مي‌شود» و مي‌فهمد که ماهي در دام افتاده است.